رنگ و فضا؛ داستان مهدی قدیانلو، نقاشی از دیوارهای ایران تا جهان

میخوام برات از یه نقاش ایرانی بگم که با مهارت و خلاقیتش تونسته اسم خودش رو تا خارج از ایران هم برسونه. اسمش مهدی قدیانلوئه؛ متولد سال ۱۳۶۰ در شهر کرج.
از بچگی با هنر آشنا بود، چون مامانش قالی میبافت و همیشه رنگها و طرحهای قشنگ جلوی چشمش بودن. شاید همون موقع بود که فهمید چقدر دیدن رنگ و تصویر براش جذابه.
مهدی بعد از مدرسه، رفت دانشگاه تهران و رشتهی نقاشی خوند. بعدش هم توی همون دانشگاه، کارشناسی ارشد انیمیشن گرفت. یعنی هم طراحی بلد بود، هم با حرکت و تخیل سر و کار داشت — یه ترکیب خاص که بعداً توی کارهاش حسابی به چشم اومد.
از کشاورزی تا نقاشیهای دیواری
قبل از اینکه هنرمند معروفی بشه، مدتی کشاورزی میکرد! اما عشق به هنر ولش نکرد. کمکم شروع کرد به کشیدن نقاشی روی دیوارهای شهر تهران. از حدود سال ۱۳۸۴، وقتی پروژهی نقاشی دیواری توسط سازمان زیباسازی تهران شروع شد، مهدی هم یکی از کسایی بود که با مهارت زیاد در ترکیب رنگ و زاویه دید تونست طرحهاش رو روی دیوارهای بزرگ شهر اجرا کنه.
حالا دیگه آثارش فقط تو تهران نیست؛ توی کشورهایی مثل آمریکا، انگلیس، اتریش، نروژ، سوئیس و روسیه هم نمایش داده شدن. اونقدر کاراش قشنگ و متفاوت بودن که بعضی رسانهها بهش گفتن «بنکسی تهران» (بنکسی یه هنرمند معروف انگلیسیه که سبک نقاشی خیابونی داره).
سبک خاص و مهارتش در فریب چشم
مهدی توی نقاشیهاش از سبک فریب چشم (یعنی طوری نقاشی میکشه که انگار واقعیه) و سورئالیسم (ترکیب خیال و واقعیت) استفاده میکنه.
وقتی از نزدیک به نقاشیهاش نگاه کنی، ممکنه فک کنی واقعاً یه تونل، آسمون، یا یه در باز جلوت هست!
این نشون میده چقدر توی زاویه دید، ترکیب رنگ و عمق دادن به تصویر مهارت داره.
خودش گفته که از چند تا هنرمند بزرگ دنیا مثل رنه ماگریت، لو کوربوزیه و جورجو د کیریکو الهام گرفته. ولی سبک خودش رو داره — یه ترکیب ایرانی، خیالی و پر از احساس.
از تهران تا داووس
یکی از معروفترین کاراش نقاشیای به اسم «در جستجوی امید» بود که سال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ توی نشست مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس به نمایش گذاشته شد.
اونقدر اثرش تأثیرگذار بود که همون مجمع، اسمش رو توی فهرست ۴۰ رهبر فرهنگی جهان گذاشت.
برای یه نقاش ایرانی، این یعنی مهارت و تلاشش دیده شده؛ نه فقط تو کشور خودش، بلکه توی دنیا.
نگاهی به چند تا از کارهاش
از کارای شهری مهدی میتونیم به نقاشی «ما بازی را شروع نکردیم» توی لندن و اثر دیواری «فضای امید» در بوستون آمریکا اشاره کنیم.
یه کار دیگه هم سال ۱۳۹۸ با یه هنرمند ایتالیایی انجام داد — دیواری توی سفارت ایتالیا در تهران رو با هم نقاشی کردن، پروژهای به اسم «هنر، فرصتی برای اتحاد».
خودش گفته دوست داره نقاشیهاش به مردم احساس آرامش و امید بدن، حتی وقتی از کنار یه دیوار شهر رد میشن.
حرف آخر
مهدی قدیانلو با مهارت، تمرین و تخیل تونست از یه پسر اهل کرج به یه هنرمند جهانی تبدیل بشه.
اون یادمون میندازه که برای رسیدن به رؤیاها، باید از همون جایی که هستیم شروع کنیم؛ شاید از یه دیوار ساده، ولی با رنگ، دقت و امید.